با توجه به آمارها، تعداد افراد دارای نرخ اشتغال ناقص در زمستان سال ۱۴۰۲ حدود ۲ میلیون و ۸۲ هزار و ۴۸ نفر بود، در حالی که در زمستان سال ۱۴۰۱ این تعداد حدود ۲ میلیون و ۲۲۹ هزار و ۵۰۲ نفر بود. بنابراین، تعداد افراد دارای اشتغال ناقص در زمستان سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ تقریباً ۱۴۷ هزار و ۴۵۴ نفر کمتر بود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، طبق آمارهای ارائه شده در چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار زمستان سال ۱۴۰۲، نرخ اشتغال ناقص نشان می‌دهد که ۸.۶ درصد از جمعیت شاغل بالای ۱۵ سال دارای اشتغال ناقص بوده‌اند.
. این شاخص در مردان بیشتر از زنان و در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری بوده است. سهم اشتغال ناقص در زمستان سال ۱۴۰۲ نسبت به فصل مشابه سال قبل ۰.۹ درصد کاهش یافته است.
طبق تعریف آماری، افراد دارای “اشتغال ناقص” شامل تمام شاغلینی هستند که به دلایل اقتصادی مانند رکود کاری، عدم توانایی در پیدا کردن کار با ساعت کار بیشتر، قرار داشتن در فصل غیرکاری و دلایل دیگر، کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار می‌کنند و تمایل دارند کار اضافی در هفته انجام دهند.
به عبارت دیگر، این افراد به دلایل مختلف مجبور هستند کمتر از حد نرم استاندارد در هفته کار کنند. این افراد به عنوان دارای “اشتغال ناقص” شناخته می‌شوند.
با توجه به ماده ۵۱ قانون کار، مجموع ساعات کار مشمول این قانون در هر هفته نباید بیش از ۴۴ ساعت باشد.
بنابراین، بسیاری از کارفرمایان شاغلان ناقص، این را تفسیر می‌کنند که حداقل ساعات کار در هفته باید ۴۴ ساعت باشد و از ارائه خدمات و مزایای قانون کار و تأمین اجتماعی به نیروی کار خود خودداری می‌کننبه گفته محمود کریمی بیرانوند، معاون اشتغال وزیر کار، در صفحه شخصی ویراست نوشت: نرخ بیکاری کل سال ۱۴۰۲ به ۸.۱ درصد رسید که کمترین نرخ بیکاری سالانه در دهه‌های اخیر است. وی افزود که اشتغال ایجادی در سال ۱۴۰۲ به تعداد ۷۷۵ هزار نفر بوده است. همچنین، نرخ مشارکت اقتصادی با افزایش ۰.۴ درصد به ۴۱.۳ درصد رسیده است، نرخ بیکاری فارغ التحصیلان با کاهش ۱.۲ درصد، نرخ اشتغال ناقص با کاهش ۰.۸ درصد، و نرخ بیکاری جوانان با کاهش ۱.۸ درصد کاهش یافته است. همچنین، نرخ بیکاری در ۲۵ استان نیز کاهش یافته است که نشان‌دهنده رونق در بازار کار است.
