دنیای اقتصاد: دولت با چرخش ۱۸۰ درجه در سیاستگذاری برای حمایت از تولید داخلی نوار تست قند خون، به تولیدکنندگان داخلی و افراد دیابتی ضربه زده است.
برجام بودجه ارزی دولت را تنگ کرده و از طرفی وابستگی به بازار مصرف تجهیزات پزشکی و داروها را افزایش داده است. به همین دلیل، سیاست‌های محدودیت تخصیص ارز ارزان و حتی محدودیت تخصیص ارز با قیمت واقعی برای واردات نوار تست قند خون را اجرا کرده است.
این سیاست محدودیت واردات نوار تست قند خون باعث کاهش شدید واردات نوارهای تست قند خون برای دیابتی‌ها شده و باعث نگرانی این افراد درباره زندگی بدون این ابزار ضروری شده است.
از سال‌های ۹۸ و ۹۹ به بعد، بخش خصوصی در تلاش برای تولید نوار تست قند خون داخلی سرمایه‌گذاری کرده و اکنون دیابتی‌ها بعد از حداقل ۲ سال از تولید ۴ مدل نوار تست قند خون ایرانی استفاده کرده و به این محصولات با قیمت مناسب و کیفیت نسبی قابل قبول عادت کرده‌اند.
یکی از مزیت‌های اصلی نوار تست قند خون ایرانی، دسترسی آسان افراد به آن در عمده داروخانه‌ها است و به دلیل کمبود نوارهای وارداتی، استرس سال‌های اخیر برای دیابتی‌ها را برطرف کرده است.
اما اکنون وزارت بهداشت مجدداً سیاست تخصیص ارز ارزان برای واردات نوار تست قند خون را اجرا کرده است، به طوری که تحقیقات نشان می‌دهد نوارهای خارجی به راحتی در داروخانه‌ها موجود هستند، اما با قیمت بیشتر از محصول ایرانی.
این سیاستگذاری در حوزه درمان و تجهیزات پزشکی دو عیب دارد؛ اول اینکه به عنوان چرخش از سیاست تولید داخل در نظر گرفته می‌شود که منجر به سرخوردگی تولیدکنندگان ایرانی و ضرر ناشی از سرمایه‌گذاری به پشتوانه تصمیمات ضد و نقیض دولت می‌شود.
و دوم، به علت تغییر مداوم نوار تست قند خون برای دیابتی‌ها، آشفتگی دولتی و ایجاد نگرانی در بین افراد دیابتی به دنبال دارد. همچنین، وابستگی به بازار خارجی برای تجهیزات پزشکی و داروها می‌تواند خطر افزایش قیمت و کاهش دسترسی به این محصولات را به همراه داشته باشد.
این سیاستگذاری می‌تواند تأثیرات مختلفی در بازار داشته باشد. از یک سو، تحریم‌ها و محدودیت‌های تخصیص ارز می‌توانند تولید داخلی را تشویق کنند و توانایی تولید محصولات مورد نیاز داخلی را افزایش دهند. از سوی دیگر، این سیاست ممکن است باعث کاهش واردات و افزایش قیمت محصولات خارجی شود و بازار داخلی را تحت تأثیر قرار دهد.
به طور کلی، سیاست‌های تخصیص ارز برای واردات تجهیزات پزشکی و داروها باید با دقت و با توجه به نیازهای واقعی جامعه اجرا شوند. تأمین دسترسی به محصولات پزشکی ضروری برای افراد دیابتی و سایر بیماران بسیار حائز اهمیت است و نباید باعث ایجاد مشکلات جدی در درمان آنها شود. همچنین، حمایت از تولید داخلی و توانمندسازی صنعت داخلی نیز باید در نظر گرفته شود.
