شینزو آبه (زاده ۲۱ سپتامبر ۱۹۵۴ – درگذشته ۸ ژوئیه ۲۰۲۲) سیاستمدار ژاپنی بود که به عنوان نخست‌وزیر ژاپن در دو دوره (۲۰۰۶–۲۰۰۷ و ۲۰۱۲–۲۰۲۰) فعالیت کرد. وی یکی از برجسته‌ترین رهبران سیاسی ژاپن در دوران معاصر بود و تأثیرات عمده‌ای بر اقتصاد این کشور داشت. در این مقاله به بررسی سیاست‌های اقتصادی شینزو آبه و تأثیرات آن‌ها بر اقتصاد ژاپن می‌پردازیم.
دوران نخست‌وزیری شینزو آبه
شینزو آبه در دو دوره مختلف به عنوان نخست‌وزیر ژاپن خدمت کرد. دوره اول او از سپتامبر ۲۰۰۶ تا سپتامبر ۲۰۰۷ بود که به دلیل مشکلات سلامتی و نزاع‌های سیاسی کوتاه مدت بود. اما دوره دوم او که از دسامبر ۲۰۱۲ تا سپتامبر ۲۰۲۰ ادامه داشت، بیشتر به خاطر سیاست‌های اقتصادی جسورانه‌اش به یاد می‌ماند.
معرفی آبه‌نومیکس (Abenomics)
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای شینزو آبه در حوزه اقتصادی، معرفی و اجرای سیاست‌های اقتصادی معروف به “آبه‌نومیکس” بود. آبه‌نومیکس شامل سه محور اصلی بود که هر کدام به نحوی به تحریک اقتصاد ژاپن کمک می‌کردند:
سیاست‌های پولی تسهیلی:
بانک مرکزی ژاپن تحت رهبری آبه نرخ بهره را به نزدیک صفر رساند و برنامه‌های خرید دارایی‌های مالی را گسترش داد. این اقدامات با هدف تحریک رشد اقتصادی و افزایش نرخ تورم انجام شد. سیاست‌های پولی تسهیلی شامل خرید اوراق قرضه دولتی و دارایی‌های مالی دیگر توسط بانک مرکزی بود که منجر به افزایش پایه پولی و کاهش نرخ بهره شد.
سیاست‌های مالی انبساطی:
دولت ژاپن هزینه‌های عمومی را افزایش داد و پروژه‌های زیرساختی را تقویت کرد تا تقاضای داخلی را افزایش دهد و اقتصاد را از رکود خارج کند. این سیاست‌ها شامل افزایش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، آموزش و بهداشت بود که هدف آن‌ها افزایش ظرفیت تولیدی و بهبود کیفیت زندگی مردم بود.
اصلاحات ساختاری:
آبه تلاش کرد تا بازار کار را انعطاف‌پذیرتر کند، مشارکت زنان در نیروی کار را افزایش دهد و اصلاحات در بازارهای مالی و قوانین تجاری را اجرا کند. این اصلاحات شامل تغییرات در قوانین کار، تسهیل شرایط برای ورود زنان و سالمندان به نیروی کار و کاهش موانع تجاری بود.
تأثیرات اقتصادی آبه‌نومیکس
سیاست‌های آبه‌نومیکس تأثیرات متعددی بر اقتصاد ژاپن داشت که به تفصیل به آن‌ها می‌پردازیم:
افزایش نرخ تورم:
یکی از اهداف اصلی آبه‌نومیکس افزایش نرخ تورم به حدود ۲٪ بود. اگرچه این هدف به طور کامل محقق نشد، اما آبه توانست نرخ تورم را از سطح منفی به حدود ۱٪ برساند. این افزایش نرخ تورم به کاهش فشارهای ناشی از کاهش قیمت‌ها و افزایش انگیزه‌های سرمایه‌گذاری کمک کرد.
رشد اقتصادی:
سیاست‌های آبه‌نومیکس منجر به رشد اقتصادی ملایمی شد. تولید ناخالص داخلی (GDP) ژاپن در دوران او بهبود یافت و اقتصاد از رکود خارج شد. رشد اقتصادی در دوران آبه به طور متوسط حدود ۱٪ بود که نسبت به سال‌های قبل از آن بهبود قابل توجهی داشت.
افزایش نرخ اشتغال:
نرخ بیکاری در ژاپن در دوران آبه کاهش یافت و به پایین‌ترین سطح در چند دهه اخیر رسید. این امر به ویژه به دلیل افزایش مشارکت زنان و سالمندان در نیروی کار بود. سیاست‌های آبه برای افزایش مشارکت زنان شامل تسهیل شرایط کار پاره‌وقت و افزایش تعداد مهدکودک‌ها بود.
تقویت بازار سهام:
بازار سهام ژاپن در دوران آبه رشد قابل توجهی داشت و شاخص نیکی (Nikkei) به بالاترین سطح خود در چند دهه اخیر رسید. این افزایش ناشی از سیاست‌های پولی تسهیلی و انتظارات مثبت سرمایه‌گذاران بود.
افزایش بدهی عمومی:
یکی از نقدهای اصلی به سیاست‌های آبه‌نومیکس افزایش بدهی عمومی ژاپن بود. هزینه‌های بالای دولت برای تحریک اقتصاد منجر به افزایش بدهی‌های عمومی شد. بدهی عمومی ژاپن در دوران آبه به بیش از ۲۳۰٪ تولید ناخالص داخلی رسید که یکی از بالاترین سطوح بدهی در جهان است.
چالش‌ها و نقدها
با وجود موفقیت‌های آبه‌نومیکس، این سیاست‌ها با چالش‌ها و نقدهایی نیز مواجه بودند:
عدم دستیابی کامل به هدف تورم:
هدف آبه‌نومیکس افزایش نرخ تورم به ۲٪ بود، اما این هدف به طور کامل محقق نشد. نرخ تورم همچنان زیر هدف باقی ماند و اقتصاد ژاپن با خطرات ناشی از کاهش تورم مواجه بود.
افزایش نابرابری:
برخی از منتقدان معتقدند که سیاست‌های آبه‌نومیکس منجر به افزایش نابرابری درآمدی در ژاپن شده است. افزایش قیمت دارایی‌ها مانند سهام و املاک بیشتر به نفع افراد ثروتمند بود و طبقات متوسط و پایین از این افزایش بهره‌مند نشدند.
پایداری بدهی عمومی:
افزایش بدهی عمومی یکی از چالش‌های اصلی سیاست‌های آبه‌نومیکس بود. برخی از اقتصاددانان نگرانی‌هایی درباره پایداری بلندمدت بدهی عمومی ژاپن مطرح کردند و معتقد بودند که این سطح بدهی ممکن است در آینده مشکلات جدی ایجاد کند.
نتیجه‌گیری
شینزو آبه با سیاست‌های اقتصادی خود توانست تغییرات مهمی در اقتصاد ژاپن ایجاد کند. هرچند که برخی اهداف او به طور کامل محقق نشدند، اما او به عنوان یکی از رهبران اقتصادی برجسته ژاپن شناخته می‌شود که توانست اقتصاد این کشور را از رکود خارج کند و به سمت رشد پایدار هدایت کند. سیاست‌های آبه‌نومیکس تأثیرات گسترده‌ای بر نرخ تورم، رشد اقتصادی، نرخ اشتغال و بازار سهام داشت، اما همچنان با چالش‌هایی مانند افزایش بدهی عمومی و نابرابری درآمدی مواجه بود.
