جان یک اقتصاددان، سیاست‌مدار و دیپلمات آمریکایی-کانادایی بود. گالبرایت طی دورهٔ زندگی خود در بسیاری از عناوین و موقعیت‌ها در حکومت آمریکا و سازمان‌های بین‌المللی خدمت کرد.
جان به عنوان وزیر خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا (۱۹۸۸-۱۹۸۹) و نیز رئیس بانک جهانی (۱۹۹۱-۲۰۰۰) شناخته می‌شود. همچنین، گالبرایت برندهٔ جایزه نوبل صلح در سال ۲۰۰۱ به خاطر کار خود در حوزهٔ توسعهٔ بین‌المللی و کاهش فقر بود. درگذشت او یک از دست دادن بزرگ برای دنیای سیاست و اقتصاد بود.
جان کنت گالبرایت به عنوان یک اقتصاددان و سیاست‌مدار برجسته، دستاوردهای مهمی در زمینه اقتصاد برجسته داشت. مهم‌ترین دستاوردهای اقتصادی او عبارتند از:
سیاست‌های مالیاتی: جان گالبرایت به عنوان وزیر خزانه‌داری آمریکا، در سال ۱۹۸۶ قانون اصلاح مالیات داخلی را ارائه داد. این قانون با کاهش نرخ مالیاتی برای درآمدهای شخصی و شرکت‌ها، اصلاح سیستم مالیاتی را هدف داشت. این اقدام گامی بزرگ در جهت تحریک رشد اقتصادی و افزایش سرمایه‌گذاری بود.
سیاست‌های مالیاتی بین‌المللی: گالبرایت با تأسیس سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، در تعیین استانداردهای مالیاتی بین‌المللی و مبارزه با امانت‌داری مالیاتی فعالیت کرد. او بر روی تشدید همکاری بین‌المللی در پیشگیری از انتقال سودهایش شرکت‌ها به کشورهای با نرخ مالیاتی پایین تأکید می‌کرد.
توسعهٔ بین‌المللی و کاهش فقر: به عنوان رئیس بانک جهانی، گالبرایت تلاش‌های فراوانی را برای توسعهٔ بین‌المللی و کاهش فقر در کشورهای درحال توسعه انجام داد. او برنامه‌هایی را برای افزایش دسترسی به سرمایه، فناوری و آموزش در این کشورها راه‌اندازی کرد.
تحریک رشد اقتصادی: گالبرایت به عنوان یک اقتصاددان، تأکید بر تحریک رشد اقتصادی و ایجاد شرایط محیطی مساعد برای سرمایه‌گذاری و اشتغال قرار داشت. او به کاهش تورم، اصلاح سیستم بانکی، تحریک نوآوری و تسهیل تجارت جهانی توجه ویژه‌ای داشت.
مقابله با بحران مالی آسیا: در دوران ریاست بانک جهانی، گالبرایت در مقابله با بحران مالی آسیا در دهه ۱۹۹۰ نقش کلیدی داشت. او در ایجاد طرح‌های اقتصادی و مالی برای کمک به کشورهایی مانند کره جنوبی و تایلند در مواجهه با بحرانهای مالی تلاش کرد.
رونق تجارت جهانی: گالبرایت به عنوان طرفدار قوی تجارت جهانی شناخته می‌شود. او تأکید می‌کرد که تجارت آزاد و افزایش تبادلات تجاری بین کشورها می‌تواند رشد اقتصادی را تحریک کند و به کاهش فقر در سطح جهانی کمک کند.
آموزش و تحقیقات: گالبرایت به اهمیت آموزش و تحقیقات در توسعهٔ اقتصادی تأکید می‌کرد. او بر تأمین دسترسی به آموزش عالی و تقویت زیرساخت‌های تحقیقاتی در کشورهای درحال توسعه تمرکز داشت.
توسعه پایدار: به عنوان فردی متعهد به توسعه پایدار، گالبرایت به اهمیت حفاظت از محیط زیست، استفاده مسئولانه از منابع طبیعی و توجه به عدالت اجتماعی در فرآیند توسعهٔ اقتصادی تأکید می‌کرد.
