با توجه به شواهد آماری، بیکاری در ۲۷ استان از استانهای کشور در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی بوده است. به علاوه، بالاترین نرخ بیکاری در کل کشور به مناطق شهری استان کرمانشاه تعلق دارد.
بیکاری یکی از پدیدههای نامطلوب اقتصادی است که در صورت عدم کنترل توسط سیاستگذار، منجر به بحرانهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی میشود. بر اساس شواهد آماری، به نظر میرسد که بحران بیکاری در مناطق شهری عمیقتر از مناطق روستایی است و لازم است تا سیاستگذاران برای رفع این بحران در این نواحی توجه و برنامهریزی کنند. البته در ۴ استان کشور، نرخ بیکاری در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری بوده است. این ۴ استان شامل کردستان، اصفهان، گلستان و مرکزی هستند.
مقایسه نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی استانهای مختلف نشان میدهد که شهرنشینان استان کرمانشاه بالاترین نرخ بیکاری کل کشور را در زمستان سال ۱۴۰۲ تجربه کردهاند. شهرنشینان استان اردبیل نیز در جایگاه دوم این رتبهبندی قرار داشتهاند. روستانشینان استان کردستان هم در رتبه سوم این رتبهبندی قرار داشتهاند.
با وجود قرارگیری مناطق روستایی استان کردستان در این جایگاه، در ۲۷ استان کشور نرخ بیکاری در مناطق روستایی کمتر از مناطق روستایی بوده است. به همین دلیل، عمق بحران بیکاری در مناطق روستایی استان کردستان قابل درک است. در ادامه، نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی هر استان کشور بررسی شده است و به این سؤال پاسخ داده شده است که فاصله نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی کدام استانها بیشتر از دیگران بوده است
تصویر بیکاری در زمستان سال ۱۴۰۰
بررسی دادههای جدیدترین منتشر شده توسط مرکز آمار ایران نشان میدهد که در زمستان سال ۱۴۰۲، نرخ بیکاری کل کشور به ۸.۶ درصد رسیده است.
به گزارش اکوایران، آمارهای جدید نشان میدهد که نرخ بیکاری در ۲۷ استان کشور در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی است. استان کرمانشاه با بالاترین نرخ بیکاری در کل کشور جایگاه برتری را به خود اختصاص داده است.
بیکاری یکی از اثرات منفی اقتصادی است که در صورت عدم کنترل میتواند منجر به بحرانهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شود. بر اساس شواهد آماری، به نظر میرسد که بحران بیکاری در مناطق شهری عمیقتر از مناطق روستایی است و نیازمند توجه و برنامهریزی سیاستگذاران برای رفع این بحران در این نواحی است. البته در چهار استان کشور، بیکاری در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری بوده است. این چهار استان شامل کردستان، اصفهان، گلستان و مرکزی هستند.
مقایسه نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی استانهای مختلف نشان میدهد که شهرنشینان استان کرمانشاه با بالاترین نرخ بیکاری در کل کشور در زمستان سال ۱۴۰۲ مواجه شدهاند. اردبیلیهای شهرنشین نیز در جایگاه دوم این رتبهبندی قرار داشتهاند. روستانشینان کردستانی نیز در رتبه سوم این لیست قرار گرفتهاند.
استان کردستان در حالی که در ۲۷ استان کشور نرخ بیکاری در مناطق روستایی کمتر از مناطق روستایی بوده است، برای خود جایگاه برتری در نرخ بیکاری به خود اختصاص داده است. بنابراین عمق بحران بیکاری در مناطق روستایی کردستان قابل درک است. در ادامه نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی هر استان کشور بررسی شده و به سوال اینکه فاصله نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی کدام استانها بیشتر است، پاسخ داده شده است.
تصویر بیکاری در زمستان ۱۴۰۰
بررسی دادههای جدیدترین گزارش آماری منتشر شده توسط مرکز آمار ایران نشان میدهد که در زمستان ۱۴۰۲، نرخ بیکاری کل کشور به ۸.۶ درصد رسیده است. به طور دقیقتر، در زمستان سال گذشته از هبا توجه به آمارهای جدید، نرخ بیکاری در استان کرمانشاه در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی است و به عبارت دیگر، فاصله نرخ بیکاری در این استان بین مناطق شهری و روستایی بیشتر است. این نتیجه نشان میدهد که بحران بیکاری در مناطق شهری استان کرمانشاه عمیقتر از مناطق روستایی است.
همچنین، در برخی استانها نیز بیکاری در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است. این استانها شامل کردستان، اصفهان، گلستان و مرکزی هستند. البته برای درک دقیقتر وضعیت بیکاری در هر استان، به تحلیل مفصلتر دادههای آماری نیاز است.
نتایج آماری حاکی از آن است که شهرنشینان استان کرمانشاه بالاترین نرخ بیکاری را در مقایسه با سایر نواحی شهری و روستایی استانهای دیگر دارند. در فصل زمستان سال ۱۴۰۲، نرخ بیکاری در نواحی شهری استان کرمانشاه به میزان ۱۸.۴ درصد بوده است. به عبارت دقیقتر، این رقم نشان میدهد که از هر ۱۰۰ نفر بیکار، بیش از ۱۸ نفر در کرمانشاه باقی ماندهاند. پس از کرمانشاه، شهرنشینان استان اردبیل در رتبه دوم قرار گرفته و نرخ بیکاری به میزان ۱۵ درصد را گزارش کردهاند.
در بین استانهای کشور، در ۶ استان، نرخ بیکاری در مناطق شهری بیش از ۵ درصد نسبت به مناطق روستایی بیشتر است. این تفاوت در نرخ بیکاری بین مناطق شهری و روستایی در استانهای لرستان، کرمان، فارس، خراسان شمالی، آذربایجان شرقی و اردبیل مشاهده میشود.
به عنوان مثال، در استان اردبیل، از هر ۱۰۰ فرد جویای کار در مناطق شهری، ۱۵ نفر بیکار ماندهاند. در حالی که در مناطق روستایی این استان، تنها ۸.۲ نفر از هر ۱۰۰ نفر به دنبال شغل بیکار هستند. بنابراین، در مناطق شهری استان اردبیل اختلاف ۶.۸ واحد درصدی بین نرخ بیکاری مناطق شهری و روستایی وجود دارد و احتمال بیکاری در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی است.
در نتیجه، استان اردبیل بیشترین اختلاف را در نرخ بیکاری بین مناطق شهری و روستایی کشور دارد. همچنین، استانهای لرستان، کرمان و فارس نیز تعداد بیکاران در مناطق شهری بیشتر از ۶ نفر نسبت به تعداد بیکاران در مناطق روستایی آنها را گزارش کردهاند. در استانهای خراسان شمالی و آذربایجان شرقی نیز تعداد بیکاران در مناطق شهری بیشتر از ۵ نفر نسبت به تعداد بیکاران در مناطق روستایی تخمین زده شده است.