این روزها صنعت گچ با چالش‌های متعددی روبرو است. از جمله رکود بازار مسکن و کاهش تقاضا، تولید بیش از حد نیاز کشور به دلیل صدور مجوزهای بیشتر، نبود ماشین‌آلات پیشرفته برای تولید محصولات جدید، افزایش هزینه‌های انرژی، محدودیت‌های برق و گاز و قدرت خریداران در بازار.
متأسفانه علیرغم افزایش چشمگیر هزینه‌های تولید و خدمات دولتی، با قیمت‌گذاری دستوری توسط خریداران مواجه هستیم. به دلیل تولید بیش از نیاز، امکان افزایش قیمت‌ها متناسب با رشد هزینه‌هایی مانند انرژی، دستمزدها و حمل و نقل وجود ندارد. این شرایط ادامه فعالیت را برای بسیاری از واحدها دشوار کرده و منجر به ورشکستگی آنها شده است.
در چنین شرایطی، تولیدکنندگان قادر به تأمین هزینه‌های تولید نیستند و برخی شاهد ورشکستگی واحدهای قدیمی هستند. همچنین صحبت از تولید محصولات جدید مانند گچ برگ‌ها، دیوارهای درای وال و گچ‌های ضد آتش مطرح می‌شود. اما سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان چشم‌اندازی سودآور برای چنین محصولاتی نمی‌بینند.
به دلیل نرخ بهره بانکی بالا (حداقل ۲۸ درصد)، تأمین مالی صنعت گچ با چالش مواجه است. از یک سو، سرمایه‌ها به سمت بازارهای غیرمولد سرازیر می‌شوند و از سوی دیگر، بانک‌ها تمایلی به اعطای تسهیلات به این صنعت ندارند. این شرایط بر فعالیت و توسعه صنعت گچ سایه افکنده است.
متأسفانه صنعت گچ با چالش‌های متعددی روبه‌رو است. افزایش ۴۰ درصدی قیمت گچ در سال جاری می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌های تولید و فروش شود. با این وجود، با توجه به عرضه بسیار بالای این محصول در بازار، صنعت تصمیم به افزایش ۲۰درصدی قیمت گرفت. اما با توجه به رکود بازار مسکن و کاهش تقاضا، حتی این افزایش ۲۰درصدی نیز نتوانسته فروش را افزایش دهد و شرکت‌ها در چرخه رقابت منفی قیمتی گیر کرده‌اند.
علاوه بر این، محدودیت و قطع برق این صنایع نیز به عنوان یکی دیگر از چالش‌های موجود مطرح است. هرچند انتظار می‌رود با توجه به ضرورت هماهنگی برای گرم و سرد کردن کوره‌ها، وزارت نیرو و اداره برق همکاری لازم را داشته باشند.
ازطرفی، با توجه به گردش مالی بسیار اندک واحدهای تولیدکننده گچ، صحبت از احداث نیروگاه‌های خود‌تأمین توسط این صنعت مطرح شده است. اما واقعیت این است که صنعت گچ توانایی به‌روز کردن تکنولوژی تولید را ندارد و نیازمند نگاه ویژه مسئولان، به‌ویژه وزارت صمت است تا بتواند به‌حیات خود ادامه دهد.
