در نتایج این نظرسنجی بین المللی چند نکته مهم در خصوص چین آشکار می‌شود:
جدایی کامل اقتصادی از چین برای بسیاری از کشورها امری “غیرممکن یا دشوار” است. چین همچنان یک تامین‌کننده حیاتی برای بسیاری از مناطق جهان محسوب می‌شود.
شدت وابستگی کشورها به واردات از چین متفاوت است. آمریکا، بریتانیا و فرانسه جزو کشورهایی هستند که بیشترین وابستگی را به واردات از چین دارند. برای آمریکا نزدیک به ۵۰ درصد از واردات آن از چین مربوط به کالاهای حیاتی است.
با وجود صحبت‌ها درباره جدایی از چین و تنوع بخشی به تأمین کنندگان، شواهد نشان می‌دهد محدودیت‌هایی در این زمینه وجود دارد و دور شدن کامل از چین اتفاق نمی‌افتد.
شرکت‌های اروپایی نسبت به شرکت‌های آمریکایی کمتر نگران هستند. به طور مثال، حدود ۳۹ درصد شرکت‌ها در آلمان و اسپانیا و بیش از ۳۰ درصد در فرانسه انتظار دارند ردپای خود را در چین افزایش دهند، در مقایسه با ۲۷ درصد شرکت‌های آمریکایی.
روند غالب به جای جداسازی، متنوع سازی است. حدود یک چهارم شرکت‌های آلمانی، فرانسوی و آمریکایی انتظار دارند سهم چین در سرمایه‌گذاری‌های جهانی آنها در آینده کاهش یابد.
در مجموع، این نتایج نشان می‌دهد که اگرچه بحث‌های زیادی درباره جدایی از چین وجود دارد، اما به دلیل وابستگی حیاتی بسیاری از کشورها به چین، این اتفاق به سختی می‌افتد و روند غالب، متنوع سازی تأمین کنندگان و سرمایه‌گذاری‌ها است.
بر اساس گزارش‌ها، مقامات ایالات متحده و اتحادیه اروپا به منظور کاهش وابستگی خود به چین که بارها آن را به “اجبار اقتصادی” متهم کرده‌اند، در تلاش برای اجرای یک استراتژی واحد در مورد این کشور هستند.
از سوی دیگر، دولت چین نیز مدعی است که واشنگتن و متحدانش مقررات تجاری را به منظور پیشبرد سیاست های ضد این کشور به کار گرفته‌اند و آنها را به “قلدری اقتصادی” متهم کرده است.
در مجموع، به نظر می‌رسد که تنش‌های تجاری و ژئوپولیتیکی بین چین و غرب همچنان پابرجا است و هر دو طرف در حال تلاش برای تقویت موقعیت خود در این رقابت هستند.
