اتحادیه اروپا (EU)، سازمان کشورهای اروپایی، در ۱ نوامبر (November 1th) سال ۱۹۹۳ رسما برای نظارت بر یکپارچه‌سازی قوانین و عملکرد اعضای اروپایی خود در بخش‌های سیاسی و اقتصادی، تاسیس شد. معاهده فی‌مابین این کشورها به معاهده ماستریخت مشهور است.
هدف از تاسیس اتحادیه ماه نوامبر (November) و اجزای اصلی آن
هدف اصلی از تاسیس چنین سازمان چندملیتی، ایجاد یکپارچگی در سیاست خارجی، ارتقا امنیت، تقویت قدرت اقتصادی کشورها، همکاری در امور پلیسی و قضایی بود. به دنبال هدف اصلی خود، اتحادیه اروپا سیستم پولی مشترکی تحت عنوان یورو را ابداع کرد که در سال ۲۰۰۲ جایگزین ارز رایج ۱۲ کشور اروپایی، از میان ۱۵ عضو آن زمان، گردید.
در ابتدا، اتحادیه اروپا محدود به اروپای غربی بود و در اوایل قرن بیست و یکم بود که به چندین کشور مرکزی و شرقی نیز توسعه یافت.
نهادهای اصلی اتحادیه اروپا عبارتند از:
- جامعه اروپا: به جامعه کلی حاصل از اجماع کشورهای اروپایی در EU گفته می‌شود
- شورای وزیران : مجموعه‌ای از وزرا در بخش‌های مختلف سیاسی و اقتصادی
- کمیسیون اروپا : بخش بوروکراسی اداری اتحادیه
- پارلمان اروپا : سازوکاری شبه به مجلس در کشورهای مختلف دارد
- دادگستری اروپا : سیستمی قضایی برای حل مناقشات بین کشورهای اروپایی، تعریف نظام‌های قضایی واحد و کمک به آنها در مسائل بین‌المللی
- بانک مرکزی اروپا : کانون تعریف نقدینگی و قوانین مالی بانک‌های عضو اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا از یک ایده در تجمیع و تقویت قدرت کشورها برای مقابله با تهدیدات نظامی و توسعه اقتصادی آنها شکل گرفت. در سال ۲۰۱۲، ایده و سیاست‌های کلان این اتحادیه نائل به دریافت جایزه نوبل شد.
ارز Euro
پس از یک دهه آماده‌سازی، یورو، واحد پول مشترک اتحادیه اروپا، در ۱ ژانویه سال ۱۹۹۱ راه اندازی شد. برای سه سال اول، یورو یک ارز نامرئی بود که فقط برای اهداف حسابداری و پرداخت‌های الکترونیکی استفاده می‌شد. سکه‌ها و اسکناس‌ها در ۱ ژانویه سال ۲۰۰۲ عرضه شدند تا در ۱۲ کشور اتحادیه اروپا بزرگترین تغییر نقدینگی تاریخ آنها را ایجاد کردند.