گای استندینگ: اقتصاددان برجسته و تحلیل‌گر نابرابری‌های اقتصادی
در ۹ فوریه ۱۹۴۸، گای استندینگ، یکی از برجسته‌ترین اقتصاددانان انگلیسی متولد شد. او به دلیل پژوهش‌های گسترده خود در زمینه اقتصاد کار، نابرابری‌های اقتصادی و پرکاریاریات (Precariat) شناخته می‌شود. استندینگ معتقد است که تحولات اقتصادی جهانی، ظهور مشاغل ناپایدار و سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی منجر به افزایش نابرابری و ناامنی شغلی شده‌اند. نظریه‌های او به طور گسترده در سیاست‌گذاری‌های اجتماعی و اقتصادی مورد استفاده قرار گرفته است.
در این مقاله، به بررسی زندگی، آثار و نظریات کلیدی گای استندینگ و تأثیر او بر تحلیل نابرابری‌های اقتصادی خواهیم پرداخت.
زندگی و تحصیلات
گای استندینگ در سال ۱۹۴۸ در بریتانیا متولد شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه کمبریج به پایان رساند و سپس در دانشگاه‌های معتبری مانند سواز (SOAS) دانشگاه لندن و دانشگاه ساسکس به تدریس و پژوهش در زمینه اقتصاد توسعه و سیاست‌های اجتماعی پرداخت.
استندینگ در سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان بین‌المللی کار (ILO) نیز فعالیت داشت و در بسیاری از پروژه‌های تحقیقاتی مرتبط با بازار کار، حقوق کارگران و سیاست‌های رفاهی نقش کلیدی ایفا کرده است.
مهم‌ترین نظریات اقتصادی گای استندینگ
گای استندینگ یکی از منتقدان سرسخت نئولیبرالیسم و سیاست‌های اقتصادی نابرابر است. نظریات او بر تحلیل نابرابری‌های اجتماعی، اقتصاد کار و تأثیرات تغییرات اقتصادی بر نیروی کار تمرکز دارد. برخی از مهم‌ترین نظریات او عبارت‌اند از:
۱. طبقه جدید “پرکاریاریات” (Precariat)
یکی از مهم‌ترین نظریات گای استندینگ، مفهوم “پرکاریاریات” است که به طبقه‌ای از کارگران با مشاغل ناپایدار، بدون امنیت شغلی و درآمدی نامطمئن اشاره دارد. این گروه که شامل کارگران پاره‌وقت، فریلنسرها و کارگران قراردادی می‌شود، از حداقل حمایت‌های اجتماعی برخوردار هستند و در معرض فقر و ناامنی اقتصادی قرار دارند.
استندینگ استدلال می‌کند که گسترش قراردادهای موقت و کاهش حمایت‌های دولتی از نیروی کار، منجر به افزایش نابرابری و کاهش کیفیت زندگی شده است.
۲. نقد سیاست‌های نئولیبرالی
استندینگ یکی از منتقدان اصلی سیاست‌های نئولیبرالی است که بر خصوصی‌سازی، کاهش حمایت‌های اجتماعی و کاهش نقش دولت در اقتصاد تأکید دارند. او معتقد است که این سیاست‌ها منجر به افزایش فاصله طبقاتی و کاهش عدالت اقتصادی شده‌اند.
وی در کتاب‌های خود توضیح داده که بازار کار انعطاف‌پذیر نئولیبرالی، به جای ایجاد فرصت‌های شغلی، امنیت شغلی را از بین برده و کارگران را در وضعیت نامطلوب اقتصادی قرار داده است.
۳. حمایت از درآمد پایه همگانی (UBI)
یکی دیگر از نظریات کلیدی استندینگ، حمایت از “درآمد پایه همگانی” (Universal Basic Income – UBI) است. او معتقد است که با توجه به افزایش اتوماسیون و ناپایداری مشاغل، دولت‌ها باید مبلغی ثابت را به همه شهروندان، بدون در نظر گرفتن وضعیت اشتغال، پرداخت کنند.
این سیاست به افراد این امکان را می‌دهد که بدون نگرانی از بیکاری، به دنبال فرصت‌های شغلی مناسب‌تر یا کارآفرینی بروند. استندینگ این ایده را در بسیاری از محافل دانشگاهی و دولتی مطرح کرده و پژوهش‌هایی در زمینه تأثیر درآمد پایه بر رفاه اجتماعی انجام داده است.
۴. گسترش نابرابری و چالش‌های آن
استندینگ در تحلیل‌های خود تأکید دارد که نابرابری اقتصادی، به یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های اجتماعی جهان تبدیل شده است. او معتقد است که سیاست‌های کاهش مالیات بر ثروتمندان، کاهش بودجه رفاهی و مقررات‌زدایی اقتصادی، موجب افزایش قدرت نخبگان اقتصادی و کاهش فرصت‌های رشد برای طبقات متوسط و پایین جامعه شده است.
آثار مهم گای استندینگ
- “پرکاریاریات: طبقه جدید خطرناک” – تحلیل ظهور طبقه جدیدی از کارگران ناپایدار
- “درآمد پایه همگانی: راهکاری برای آینده‌ای پایدار” – بررسی تأثیر UBI بر کاهش فقر و نابرابری
- “اقتصاد نامطمئن و نابرابری جهانی” – تحلیل سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی و تأثیرات آن بر بازار کار
- “پایان نئولیبرالیسم و بحران دموکراسی” – نقدی بر اثرات مخرب سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی
این کتاب‌ها به عنوان منابع مهمی برای تحلیلگران اقتصادی و سیاست‌گذاران مورد استفاده قرار می‌گیرند.