انقلاب درآمدزایی از صنعت تصویر

ویدیو اولین محتوا در عملیات استریم بود که پخش آنلاین آن توسط یوتیوب کلید خورد. به جای دانلود و نگهداری حجمهای بالا از فایل‌های تصویری، کاربر می‌تواند با صرف اینترنت کمتری به ویدیوهای مدنظر خود دسترسی داشته باشد. غول‌های استریوم تصویر یوتیوب، نتفلیکس، Google ،Hulu ،AmazonPrime ،HBO Play و Disney+ هستند که هر کدام سبک خاصی در تولید محتوای ویدیویی، انتشار محتوا، مشارکت کاربران و درآمدزایی از استریم کردن ویدیو دارند. با این حال، اصلی‌ترین بخش درآمدزایی مرتبط به فروش حق عضویت و تبلیغات است. چگونه پلتفرم‌های نمایش ویدیویی صنعت فیلم سازی را دگرگون کردند اگر در سال‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۷۰ به دنیا آمده باشید، احتمالا بیشتر اوقات فراغت خود را صرف تماشای تلویزیون کرده‌اید. تا اوایل قرن بیست و یکم میلادی، تلویزیون قدرت غالب در سرگرمی محتوایی خانوار بود و سینما با فاصله در رده دوم قرار می‌گرفت. با ظهور اینترنت، محتوا به این شبکه سرزنده مهاجرت کرد و صنعت سرگرمی نیز کم کم به فضای آنلاین کوچ داده شد. در ادامه به پارامترهایی می‌پردازیم که منشأ تغییر در رویکرد جامعه و قدرت گرفتن پلتفرم‌های نمایش ویدیویی بودند.

محتوا
هدف از تولید رسانه، تحویل آن به مخاطبان هدف آن است؛ ازطرفی، تلویزیون یا رادیو برنامه‌های زمان‌بندی شده خود را دارند و مخاطب امکان انتخاب زمان پخش و محتوای خود را ندارد. مخاطب تنها می‌تواند در زمان پخش برنامه محبوب خود رو به روی تلویزیون حاضر شود تا پخش آن را از دست ندهد. هرچند، در ادامه DVD ،CD یا حتی VHSها امکان انتخاب بیشتری به مخاطب می‌دادند، اما هزینه بیشتر و فضای فیزیکی بیشتری را می‌طلبیدند و نیاز به نگهداری داشتند. با استفاده از پلتفرم‌های نمایش ویدیوی، مخاطب کنترل بیشتری بر محتوا، زمان و چگونگی پخش آن دارد. برای مثال، در پلتفرم‌هایی چون نتفلیکس یا Prime Amazon، مخاطب می‌تواند سریال‌ها، مستند یا فیلم‌های سینمایی محبوب خود را در زمان مطبوع خود ببیند. علاوه بر این، با هر بار استفاده از پلتفرم‌ها، تجربه کاربر ذخیره و از آن برای پیشنهاد ویدیوهای مشابه به او استفاده می‌گردد. بنابراین، مخاطب هرگز بی‌حوصله نمی‌شود، نیاز به جستجوی طولانی ندارد و با ویدیوهای جدید غافلگیر می‌شود.

گیرنده ها
در گذشته، مردم از رادیو برای سرگرم شدن با رسانه استفاده می‌کردند. تلویزیون یک گیرنده چند رسانه‌ای بود که جذبه بیشتری داشت، یک واقعیت دیداری بود و جامعه مخاطبان بسیار بیشتری را به خود جلب می‌کرد. بنابراین، دستگاه‌های پخش محتواهای ویدیویی برای پخش تولیدات تلویزیون رشد کردند و بزرگانی چون سونی و پاناسونیک بهره زیادی از این بازار بردند. با وجود این، ویدیوهای تلویزیونی را تنها با تلویزیون می‌توانست دید؛ بنابراین، صنعت رسانه بسیار محدود بود و مشارکت در آن به انحصار سازمان‌های تلویزیون ملی درآمده بود. برای استفاده از پلتفرم‌های نمایش ویدیویی، شما به اینترنت و یا هر گیرنده با قابلیت اتصال به آن نیاز دارید. تقریبا ۷ میلیارد انسان گوشی هوشمندی دارند که قابلیت اتصال به اینترنت را دارد. علاوه براین، گوشی همراه را می‌توان به لپتاپ یا هر وسیله پخش ویدیو دیگر وصل کرد. بنابراین، شرکت‌های تولید کننده محتوا بیشتر ایجاد شدند و خصوصی سازی این صنعت شکوفا شد. علاوه بر دسترسی بیشتر، اینترنت امکان مشارکت کاربران در ساخت ویدیو را به شدت بالا برده و تقریبا هر شخص با ذائقه ساخت ویدیوهای سرگرم کننده می‌تواند در این صنعت درآمدزایی کند.

تجربه کاربری
پلتفرم‌های نمایش ویدیویی بهترین تجربه کاربری را برای مخاطب به ارمغان می‌آورند. با عضویت در آنها، کاربر نیازی به تماشای تبلیغات طولانی تلویزیونی ندارد و تجربه خالص‌تر و بدون مداخله‌ای از ویدیوهای مورد علاقه خود دریافت می‌کند. علاوه براین، با قدرت گرفتن پلتفرم‌های استریم و ورود نقدینگی بالا به آنها، رقابت برای جذب حداکثری مخاطب به افزایش حداکثری کیفیت منجر شده است. اکنون، مخاطب می‌تواند برنامه‌های ویدیویی با کیفیت k4 را از این پلتفرم‌ها ببیند و اگر راضی به کیفیت نبود، پلتفرم را با دیگری عوض کند.

دسترسی
امروز، دسترسی به ویدیوهای سرگرم کننده آسان‌تر از هر بازهای در تاریخ تولید آنهاست. هرآنچه نیاز دارید یک شبکه قابل اتکا از اینترنت است تا به رده بالایی از ویدیوها دسترسی داشته باشید. بخصوص، شما می‌توانید صفحه نمایش خود را به هرکجا که می‌خواهید ببرید و دیگر نیازی نیست برای دیدن مسابقه فوتبال تیم مورد علاقه خود به صندلی اتاق پذیرایی تکیه دهید.