علی سعدوندی، اقتصاددان می‌گوید:
اصل اساسی دیجیتال دانش است و دانش در ذهن افراد است. بنابراین اگر می‌خواهید تحلیل کنید که پتانسیل یا قابلیت ما در دنیای دیجیتال چگونه است باید ببینید افرادی که در این زمینه فعالیت می‌کنند چقدر با دنیا نزدیک و آشنا هستند. ایرانیان خارج از کشور به طور مشخص در سطح خیلی بالایی از این اکوسیستم جهانی قرار دارند ولی ایرانیان داخل کشور متاسفانه فاصله بسیار زیادی پیدا کردند. بنابراین باید شرایطی را برای افرادی که مهاجرت کردند به وجود بیاوریم که عمل معکوس شکل بگیرد و برگردند. این امر نیازمند این است که مقداری سلایق و عقاید مختلف پذیرفته شود و اگر این اتفاق بیفتد من بعید نمی‌دانم تعداد زیاد ایرانیانی که اکنون در سطح زیر ساختی الکترونیک و فرآیند و در سطح اول تکنولوژی دنیا و خط مقدم تکنولوژی دنیا نظیر گوگل و مایکروسافت نقش اساسی دارند، برگردند و بتوانند آن شرایط را در ایران به وجود بیاورند. روند دیجیتالی شدن در ۲ سطح انجام می‌شود. سطح اول مربوط به پیاده‌سازی اصول دیجیتالی شدن در صنایع مادر و تولیدات صنعتی است و و سطح دوم تولید پلتفرم‌های تجاری را شامل می‌شود که ما در سطح دوم تا حدی پیشرفت کرده‌ایم. هرچند این پیشرفت و تولید پلتفرم‌ها منوط به بستن دروازه‌های کشور و مانع از رسوخ بازار جهانی به بازار داخلی بوده است. فاصله‌ای که ما با دنیا داریم در بخش‌های مختلف اقتصادی خیلی متفاوت است. به طور مثال کشاورزی ما نسبت به دنیا بسیار عقب است یعنی اصلا تکنولوژی را وارد کشاورزی نکردیم ولی در برخی از عرصه‌ها در سطح دنیا در حال حرکت هستیم. واقعیت این است که اگر اقتصادی به سمت اقتصاد مدرن برود بخش‌های بازرگانی و خدمات به شدت سهم شان در اقتصاد بالا می‌رود و دقیقا عکس تفکر توسعه صنعتی است که در ایران وجود دارد. به این منظور که وقتی می‌خواهند صنعت خودروسازی در ایران پیشرفت کند، می‌گویند باید کارخانه جدید بسازیم در حالی که در آلمان وقتی صنعت خودروسازی می‌خواهد پیشرفت کند، شرکت‌های موجود طراحی صنعتی بهتری را به وجود می‌آورند. حال آن که ما اکنون نیروی دانشی را اصلا جذب نمی‌کنیم بلکه صادر کننده نیروی دانشی هستیم. یعنی تعادلی در این زمینه نداریم. با پیشروی مسیر تولید در جهان که به سمت تمرکز تولید پیش می‌رود، چین کارخانه دنیا بوده و در ادامه هم هند به آن عرصه می‌پیوندد. در این شرایط اگر ممانعت از ورود تکنولوژی به داخل کشور رخ دهد، ما به صورت خود خواسته در تعارض با پیشرفت و توسعه قرار خواهیم گرفت.