روز جهانی کارگر (یا همان روز جهانی کارمند) ریشه‌هایی در جنبش کارگری برگرفته است که در قرن نوزدهم شکل گرفت. تاریخچه این روز به حوادث تاریخی و جنبش‌های کارگری در سراسر جهان برمی‌گردد.
در زیر توضیحی اجمالی از تاریخچه روز جهانی کارگر ذکر می کنیم:
جنبش کارگری در آمریکا: در اوایل قرن نوزدهم، کارگران و جنبش کارگری در آمریکا برای تقویت حقوق کارگران و کاهش ساعات کاری بیشتر تلاش کردند. در ۱ مه سال ۱۸۸۶، اتحادیه کارگری آمریکا و کانادا تصمیم گرفتند تا روزی را برگزینند که به عنوان روز تقویت حقوق کارگران جهانی یادآوری شود.
حادثه شیکاگو: در ۱ مه سال ۱۸۸۶، جنبش کارگری در شیکاگو آمریکا به سرکوب برخورد کرد و درگیری‌های خونینی رخ داد. در این روز، هزاران کارگر در خیابان‌ها به معترضان پیوستند تا برای حقوق کارگران خود تظاهرات کنند.
کنفدراسیون بین‌المللی کارگران: در سال ۱۸۸۹، کنفدراسیون بین‌المللی کارگران (اینترناسیونال) در پاریس تشکیل شد و تصمیم گرفت تا روز ۱ مه را به عنوان روز جهانی کارگر نامگذاری کند و برای بهبود شرایط کارگران در سراسر جهان مبارزه کند.
از آن زمان به بعد، روز جهانی کارگر هر سال در ۱ مه برگزار می‌شود و به عنوان یک روز تجلیل از کارگران و برای بحث درباره حقوق و شرایط کاری آن‌ها به کار گرفته می‌شود.
جنبش کارگری در آمریکا در قرن نوزدهم با مشکلات و نابرابری‌هایی روبرو بود که کارگران را به اعتراض و تظاهرات سوق داد.
برخی از دلایل سرکوب جنبش کارگری در آمریکا عبارتند از:
نابرابری در شرایط کاری: در آن زمان، شرایط کاری بسیار سخت بود و کارگران با ساعات کاری طولانی، حقوق پایین، و عدم تأمین ایمنی و بهداشت در محیط کار روبرو بودند. کارگران تلاش می‌کردند تا حقوق و شرایط بهتری برای خود به دست آورند.
مقابله با اتحادیه‌های کارگری: کارگران در آمریکا تلاش می‌کردند تا با تشکیل اتحادیه‌های کارگری، قدرت و تأثیر بیشتری در مقابل صاحبان کسب و کار و نهادهای قدرتمند داشته باشند. این اتحادیه‌ها به منافع کارگران دست می‌یافتند و برای بهبود شرایط کاری و حقوق کارگران تلاش می‌کردند. اما صاحبان کسب و کار و نهادهای قدرتمند برای حفظ منافع خود، تلاش کردند تا اتحادیه‌ها را سرکوب کنند.
تضاد طبقاتی: در آن زمان، تضاد طبقاتی در جامعه آمریکا بسیار قوی بود. طبقه صاحبان سرمایه و طبقه کارگران از لحاظ اقتصادی و اجتماعی دارای نابرابری بودند. جنبش کارگری تلاش می‌کرد تا این نابرابری‌ها را نشانه گرفته و برای عدالت اجتماعی مبارزه کند. این امر باعث تقابل و تنش بین نیروهای کارگری و نیروهای قدرتمند صاحبان سرمایه شد.
مقابله با تظاهرات و اعتراضات: دولت و نهادهای قدرتمند در آمریکا در برابر تظاهرات و اعتراضات کارگران و اتحادیه‌های کارگری تنش و سرکوب اعمال می‌کردند. از روش‌های سرکوبی شامل استخدام نیروهای امنیتی خصوصی (مانند سلاح‌داران راه‌آهن)، اعمال خشونت و بازداشت کارگران و رهبران اتحادیه‌ها استفاده می‌شد.
این عوامل در کنار یکدیگر، منجر به سرکوب جنبش کارگری در آمریکا شد و تظاهرات و اعمال خشونت بر روی کارگران و اتحادیه‌های کارگری گردید. این سرکوب‌ها به عنوان پاسخی به اعتراضات و تلاش‌های کارگران برای بهبود شرایط کاری و حقوقشان اتخاذ می‌شدند.
حال این سوال پیش میاد که آیا جنبش کارگری در آمریکا در نهایت موفق شدند تا بهبودی در شرایط کاری خود برسانند؟
بله، جنبش کارگری در آمریکا در نهایت موفقیت‌های قابل توجهی را در بهبود شرایط کاری خود کسب کرد. این جنبش‌ها و اعتراضات کارگری در طول زمان به دستاوردهای مهمی منجر شدند. در زیر به برخی از این دستاوردها اشاره می‌شود:
قوانین کارگری: جنبش کارگری در آمریکا توانست از طریق فشار و تظاهرات، قوانین کارگری مهمی را به وجود آورد. قوانینی مانند قانون ساعات کاری منصفانه، قانون حقوق کارگران، قانون ایمنی و بهداشت در محیط کار و غیره که به حفظ حقوق و بهبود شرایط کارگران می‌پردازند.
تشکیل اتحادیه‌های کارگری: جنبش کارگری در آمریکا منجر به تشکیل و تقویت اتحادیه‌های کارگری شد. این اتحادیه‌ها به عنوان نماینده‌های کارگران در مذاکرات با صاحبان کسب و کار و دولت، درخواست‌ها و مطالبات کارگران را مدافعت می‌کنند و توانایی برگزاری تظاهرات و اعتصابات را دارند.
حقوق کارگران: بهبود در حقوق کارگران نیز به دستاوردهای جنبش کارگری در آمریکا تعلق دارد. با اعتراضات و تظاهرات کارگران، حقوق کاری مثل حقوق حداقل، پاداشها، مرخصی پرداخت شده، بیمه، بازنشستگی و سایر مزایا برای کارگران بهبود یافت.
بهبود شرایط کاری: با تلاش‌های جنبش کارگری، شرایط کاری نیز بهبود یافت. مثلاً تنظیمات ایمنی و بهداشت در محیط کار اعمال شد و حمایت از کارگران در مواجهه با ضربه‌ها و آسیب‌های فیزیکی و روانی در محیط کار صورت گرفت.
به هر حال، این پیشرفت‌ها و دستاوردها نتیجه فعالیت‌ها و مبارزه‌های مداوم جنبش کارگری در طول زمان بوده‌اند.
با این حال، همچنان چالش‌ها و نیازهای کارگران وجود دارد و جنبش کارگری در آمریکا همچنان در راستای بهبود شرایط کاری و حقوق کارگران فعالیت می‌کند.