حمل و نقل هوشمند، سرعت ساز مسیر لجستیک

حمل و نقل هوشمند شامل مولفه‌های بسیار زیادی است که در یکپارچه سازی بخش لجستیک و هوشمندسازی عملیات متناظر با آن استفاده می‌شوند. حمل و نقل هوشمند شامل سیستم‌های رصد زمان واقعی و مدیریت جریان ترافیک است. این سیستم‌ها گرداب‌های از حسگرهای محیطی، دوربین‌ها و فناوری‌های دیگر مرتبط با جمع آوری و مدیریت داده هستند. هدف اصلی در استفاده از مدیریت ترافیک هوشمند، بهینه سازی دسترسی‌ها، استفاده از پتانسیل‌های موجود و کاهش تهدیدات جدی برای نیروی انسانی و ماشین هاست. همچنین مولفه مهمی که هر سیستم هوشمند حمل و نقل از آن بهره می‌برد، خودروهای بدون سرنشین و هوشمند شده است. برای مثال، بسیاری از معادن از کامیون‌های حمل و نقل بدون سرنشینی استفاده می‌کنند که توسط الگوریتم‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین کنترل می‌شوند و نیاز به عامل انسانی و ریسک متناظر به آن را به حداقل می‌رسانند. هیچ شبکه هوشمندی نمی‌تواند بدون بهره گیری از فناوری‌های ارتباطی به پتانسیل خودکار سازی تعریف شده خود برسد. منظور از فناوری‌های ارتباطی استفاده از ارتباطات وایرلس برای ارتباط خودرو با خودرو، خودرو با زیرساخت و زیرساخت با پلتفرم‌های کنترل مرکزی است. این سیستم‌ها به سازمان‌ها امکان ایجاد شبکه‌های هوشمند لجستیک را می‌دهند و جریان نقل و انتقال لحظه‌ای داده‌های لجستیک را جاری نگه می‌دارند. یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که بخش حمل و نقل کشور و حتی بخش لجستیک داخلی سازمان‌ها با آن مواجه‌اند، مدیریت پارکینگ است. حمل و نقل هوشمند پلتفرم‌هایی برای نقاط مختلف جاده‌ای و سایت‌های صنعتی تعریف می‌کند تا اطلاع رسانی درباره وضعیت هر پارکینگ، تعرض از استانداردهای آن و … مانیتور و مدیریت شود. داده‌های زمان واقعی و سراسری این پتانسیل را به سازمان‌ها می‌دهند که در لحظه خطر را تشخیص دهند، برای حل آن از هوش و دقت ماشین بهره بگیرند و سرویس‌های اورژانس را برای مواجه با این تهدیدات بهینه سازی کنند. برای مثال، معادن از جمله پرخطرترین محیط‌های صنعتی هستند که نیاز فوق العاده‌ای به هوشمند سازی سیستم‌های رصد حادثه و اطلاع رسانی دارند. آگاهی لحظه‌ای ماشین از محیط و نگاه جامع آن به پارامترهای مختلف این امکان را به معدن‌کاران می‌دهد که عبور و خروج‌ها را به درستی ثبت و در مواقع حادثه اطلاع رسانی کنند، تأثیرات هر حادثه را به سرعت گزارش دهند، سناریوهای عملیاتی پیشنهاد دهند و تغذیه مورد نیاز شبکه‌های ارتباط هوشمند را فراهم کنند.